گــــویید بـــه نـــوروز کـه امــسال نــیایـــــد
در کشور خونیــــن کــفنـان ره نـگشـــــایــــد

بـلـبـل بــه چمــن نـغــمــه شـــادی نـســرایـــد

 مــــاتـم زدگان را لــــب پـــرخـنــده نــشایـــد

خون می دمد از خاک شهیدان وطن‌وای
ای وای وطن، وای وطن، وای وطن، وای

گلگون کفنان را چه بهـــار و چــــه زمستــــان
خونین جگران را چه بیابـــان چـــه گلستــــان

در کشور آتـــــش‌زده در خـــــانــــه ویــــران
کس نیست زند بوسه به رخسار یتیمان 

کس نیست که دوزد به تن مرده کفن‌وای
ای وای وطن، وای وطن، وای وطن، وای

 

 

 

 

برگی از درخت اشعار شاعر افغان

خلیل الله خلیلی