میدانم که
تنها
خسته
نا امید
آشفته
غمگین
و دلخوری،
از زمین
از آسمان
از خدا
از او که بیش از تمام کتاب ها
و نقاشی ها
و تابلو ها
و حتی خودت!
دوستش می داری...
به دشت ها برو
و زیر سقف آسمان بشین
و گل بچین!
برای حس کوچکت که خسته است...
زیرا که خودت،
تنها کسی ست
که تو را
نه به آسمان
نه به زمین
و نه به هر چیز کوچک و بزرگِ درون این دنیای پوشالی
ترجیح نمی دهد!...
خودت،
تنها کسی ست
که قرار است
به تو عشق بورزد
برایت شعر بخواند
از خنده ها و گریه هایش بگوید
از لحظات تلخ و شیرینش
و تا ابد
و برای همیشه
در کنارت بماند!
قهوه ها سرد خواهند شد
آهنگ ها خاموش
کتاب ها بسته
روشنی ها تاریک
و آدم ها...
.
.
.
این خودت هستی که در پایان برای خودت خواهی ماند!
خودت🥀
روباه به شاهزاده کوچولو گفت:
آدم ها این حقیقت را فراموش کرده اند،
ولی تو نباید هرگز از یاد ببری که هر چه را اهلی کنی،
همیشه مسئول آن خواهی بود!