آخر این کاخ تعدی در شبی ویران شود
صبر ها لبریز و خشم مردمان اعیان شود
شیر هم باشی و سلطانی کنی با زور و جبر
جمع موری از برای کشتنت بنیان شود
روز ها و هفته ها و ماه ها در پی گذشت
می رسد سالی که هر ماهش به نامْ آبان شود
چون رسد جان بر لب این مردم خونین جگر
بگذرند از مال و جان دادن همی آسان شود
می نویسم از حقیقت از مرارت از عذاب
می نویسم تا مگر ایران من ایران شود!
(سپیده. عادلی پور). (آرام)
43 سالگیش نزدیکه البته :))