لال

لال شدم!

ضربه اش  آنقدر سهمگین بود که در عمق جانم رخنه کرد!

غصه

مادرم می گوید :

 

پیرهن غصه را باید شست!

باید آن را صبح زود

بر طناب خشک اندیشه وصل نمود

تا که با هر وزش نرم، نسیم

غصه ها را ببرد...

 

 

 

خاک

خاک مگر چقدر می تواند عمر کند؟ 

من

من مثل دختر بچه ای

که ماشین بازی را دیوانه وار دوست می دارد

تنها هستم!

خستگی

آن سوی این پنجره!

آن سوی این پنجرهٔ خاک گرفته