🖤

نبود تو مرا کشت!

دلتنگ اگر شدی

این شعر را بخوان

من جایی میان همین کلمات مرده ام... 

آرامش در ساحل نادانی

چه کسی می داند
شاید در پس این همه تاریکی ها
یک نفر بیدار است!
یک نفر سخت برای دل خود می خواند یک نفر می بیند یک نفر می داند
ای بسا آن هایی که به لبخند گلی دل بستند...
چه کسی می داند؟ 
شاید همراه باران امشب به زمین باریدم
وطراوت را من 
به همین خاک نژند بخشیدم
چمدانم خالیست 
قصد رفتن دارم 
جیب هایم پر ز عطر گل ها 
دستانم آزاد 
چه‌کسی می داند 
شاید امشب رفتم!...

 

 

دوستت دارم

ای نا مهربان از عمق جانم دوستت دارم

عاشقی#

عاشقی را عمر نوحم چاره نیست!

صبر ایوب از برای یک دل دیوانه نیست

غصه

مادرم می گوید :

 

پیرهن غصه را باید شست!

باید آن را صبح زود

بر طناب خشک اندیشه وصل نمود

تا که با هر وزش نرم، نسیم

غصه ها را ببرد...